De Latijnse naam voor de Campbelli dwerghamster is Phodopus sungoris campbelli. Het valt je misschien wel op dat het eerste deel van de naamgeving “Phodopus sungoris” hetzelfde is al van de Russische Dwerghamster? Dat klopt inderdaad want de toevoeging “campbelli” is er later pas bijgekomen. Men dacht in het begin namelijk dat de Campbelli een ondersoort van de Russische Dwerghamster was. Pas toen bleek dat dit niet het geval was kwam de toevoeging om beide diersoorten uit elkaar te kunnen houden.
De Russische Dwerghamster en de Campbelli dwerghamster behoren dus tot de dezelfde soort. Het derde deel van de Latijnse naam geeft de ondersoort aan en daarin zit hem het verschil tussen beide soorten (sungorus en campbelli)
De Campbelli dwerghamster is wel nauw verwant aan de Russische dwerghamster. Ze kunnen zelfs met elkaar worden gekruist, maar dit is niet goed voor het in stand houden van beide soorten.
De Campbelli Dwerghamster leeft van oorsprong in de steppen van de Altai, Tuva, Noord Mongolië en Mansjoerije. De Campbelli Dwerghamster is vernoemd naar zijn ontdekker C. W. Campbell. De dieren werden in juli 1902 in Mongolië ontdekt, maar werden pas in 1905 voor het eerst beschreven. De eerste tijd werden de dieren in laboratoria gehouden en pas later kwamen ze bij de liefhebbers terecht waar ze verder gefokt werden.
In 1983 kwamen de eerste 28 Campbelli’s naar Nederland en is in dit jaar ook erkend in Nederland. De Campbelli is iets groter dan de Russische Dwerghamster en heeft een wat warrige vacht. In de wintermaanden kan de campbelli iets lichter van kleur worden, maar hij krijgt geen wintervacht zoals de Russische Dwerghamster.
De vacht van de Campelli is geel-bruinachtig met een dunne scherp afgetekende aalstreep. Ook de Campbelli heeft behaarde voetzolen.
De Campbelli Dwerghamster (Phodopus campbelli) is een inheemse inwoner van de steppen en woestijnen van Binnen-Mongolië en het noordoosten van China.
Hoewel ze grote delen van Mongolië bewonen komen ze ook voor in het Altai-gebergte, Transbaikalia, Nei Mongol en de autonome regio Tuvinskaya (Tuva). Grenzend aan gebieden in het noorden van China, meer specifiek de provincies Heilungkiang en Hebei, behouden ook dichte populaties van Phodopus campbelli.
Natuurlijke leefomgeving
De Campbelli Dwerghamster, net als andere leden van de onderfamilie Cricetinae, woont in een systeem van ondergrondse tunnels. Het hol van een Campbelli Dwerghamster bestaat meestal uit vier tot zes hoofdtunnels, met zowel horizontale als verticale aftakkingen. Een nest wordt vaak gebouwd aan het einde van een tunnel en bestaat uit droge en goed isolerende materialen, waaronder grassen, veren en wol van andere dieren. Zaden en noten worden graag gehamsterd en in de voorraadkamer dicht bij het nest opgeslagen.
Er zijn echter verschillende regio afhankelijke variaties in de omgevingsvoorkeuren van de Campbelli Dwerghamster. In de regio’s Barga en Grote Hinggan van Mantsjoerije is bekend dat Campbelli Dwerghamsters tunnels en holen delen met verschillende soorten pika’s, Daurische fluithazen en Ochotona mantchuria (lid van de familie fluidhazen). Bovendien graven Campbelli Dwerghamsters in Mongolië NIET hun eigen holen, maar delen ze de holen van verschillende soorten jirds en gerbils.
Uiterlijke kenmerken van de Campbelli Dwerghamster
De Campbelli Dwerghamster is klein van formaat en de vacht is kort en zijdeachtig. De buik is bedekt met een zachte, bleekgele, lichtgrijze vacht en de bovenkant van het dier, inclusief de kop, zijn houtachtig bruin van kleur. De ondervacht is vrij kort en is donker leigrijs. Een rechte en vrij dunne (vergeleken met de Russische Dwerghamster) aalstreep loopt van tussen de oren tot aan de staart. Niet te vergeten hebben ook deze hamsters net als alle andere hamstersoorten grote wangzakken waarin ze hun voedsel vervoeren die eindigen boven het schouderblad. Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes.
De Campbelli Dwerghamster wordt vaak verward met de Russische Dwerghamster. Er zijn echter verschillende fysieke kenmerken die de twee soorten onderscheiden. De oren van Campbelli Dwerghamster zijn over het algemeen kleiner dan die van Russische Dwerghamster ook is de aalstreep streep van de Campbelli Dwerghamster zowel dunner als ook scherper aanwezig. De vacht bij de driebogenlijn is romig lichtgeel van kleur bij de Campbelli. Tot slot is de ondervacht van Campbelli Dwerghamster van nature donkergrijs, terwijl die van de Russische Dwerghamster wit is.
Uit onderzoek is gebleken dat er regio afhankelijke kleurvariaties voorkomen bij de Campbelli Dwerghamster afkomstig uit de Tsjoejasteppe. Campbelli Dwerghamsters uit dit gebied zijn iets grijzer van kleur en hebben een kortere driebogenlijn.
Voortplanting in het wild
Wilde Campbelli Dwerghamsters krijgen 3-5 keer per jaar een nest, terwijl ze in gevangenschap het hele jaar door fokken. De paartijd van de Campbelli verschilt per regio. De paartijd begint in april en mei in de regio’s Toeva en Transbaikal van Mongolië, en eindigt eind september of begin oktober.
Bij de geboorte zijn Campbelli Dwerghamsters volledig hulpeloos en kaal. Snijtanden en nagels zijn wel aanwezig, maar de oren en ogen zijn nog dicht. De jongen zijn afhankelijk van de ouders, totdat ze ongeveer 17 dagen oud zijn waarna ze gespeend worden. Voorafgaand aan een studie die in 2000 werd gepubliceerd (Jones, 2000), werd algemeen aangenomen dat vrouwtjes in de eerste plaats verantwoordelijk waren voor de verzorging van de jongen. Recent bewijs suggereert echter dat mannetjes kunnen helpen bij het bevallingsproces door bijvoorbeeld vruchtwater, placenta als foetale membranen op te eten. Dit laatste is heel normaal om op te eten zodat roofdieren niet aangetrokken worden.
Verwachte levensduur van Campbelli Dwerghamsters
Van de in het wild levende dieren bestaat maar weinig documentatie. In gevangenschap zijn de dieren echter uitgebreid bestudeerd in verschillende laboratoriumomgevingen en hun gemiddelde levensduur varieert van 1,5 – 3 jaar.
Gedrag van de Campbelli Dwerghamster
De Campbelli Dwerghamster wordt in de wetenschap over het algemeen geclassificeerd als een solitaire soort, terwijl wij deze dieren kennen als sociale dieren die in groepsverbanden leven. In gevangenschap vertoont de Campbelli namelijk een hoge tolerantie voor andere soortleden wanneer ze hun territorium delen. Campbelli Dwerghamsters zijn schemer/nachtdieren. Dieren die in gevangenschap worden gehouden vertonen sporadisch de cyclische slaap- en waakpatronen van wilde exemplaren, dat wil zeggen dat ze een paar uur slapen dan weer wakker zijn en weer slapen.
Roofdieren
Om roofdieren te vermijden, beweegt de Campbelli zich vaak zowel abrupt als snel en onregelmatig. Als je het ziet lijkt het een beetje chaotisch. De maximaal gedocumenteerde loopsnelheid van Campbelli is 6,5 km/uur.
De volgende roofdieren jagen graag op Campbelli Dwerghamsters: Steppe vos, oehoe, steppe adelaars, torenvalken en sakervalken.
Zintuigen
Van alle zintuigen vertrouwt de Campbelli zoals heel veel andere knaagdieren dat doen, voornamelijk op zijn neus – geur. Wilde Campbelli’s, zowel mannetjes als vrouwtjes, gebruiken urine en poepjes om hun territorium te identificeren. Daarnaast worden afscheidingen talgklieren zoals de Harderiaanse klieren, die zich achter de oren bevinden, niet alleen gebruikt voor territorium markering, maar ook voor communicatie onderling. De orale talgklieren van Campbelli, dus in de mond, dienen ook om alle inhoud te markeren die de wangzakken van het dier binnenkomen of verlaten.
Het dieet van de Campbelli in het wild
Het dieet van de wilde Campbelli Dwerghamster bestaat voornamelijk uit een grote verscheidenheid aan zaden, noten en plantendelen. Daarnaast wordt het dieet aangevuld met insecten. Een Campbelli Dwerghamster is voor het grootste deel een granivoor, maar vult zijn dieet ook met dierlijke eiwitten aan, dit aandeel is echter zo klein dat je hem niet een echte omnivoor zou kunnen noemen.
Bij ons thuis is een uitgebalanceerde dwerghamstervoeding het beste geschikt voor de dieren.
De Campbelli helpt de natuur een handje mee door van talrijke plantensoorten de verschillende zaden te verspreiden.
Gedrag van de Campbelli Dwerghamster
De Campbelli’s staat erom bekend dat ze wat feller zijn dat de andere dwerghamster soorten. Met name de vrouwtjes kunnen een zeer sterke territoriumdrift gaan vertonen en met name als ze een nestje hebben. Deze agressie uit zich in de vorm van hard bijten. Als je je hand in het verblijf stopt zal ze heel snel op je hand afstormen en meteen bijten.
Campbelli’s die in een groepje gehouden worden zijn vaak wat liever. Je hoort ook vaak dat een hamster in de dierenwinkel nog heel lief is en eenmaal thuisgekomen bijt deze. Dit kun je verklaren: Het diertje moet nu in zijn eentje zijn nieuwe verblijf verdedigen. Campbelli’s zijn buiten de kooi vaak heel lief.
Bekijk ook de Blogs over de Campbelli Dwerghamster
